Ikke alle mandage er kedelige, især ikke hvis man var i Store Vega i aftes hvor der var koncert med gode gamle Dizzy Mizz Lizzy. Det var en sid-ned-koncert, hvor lyden kunne mærkes i sæderne og hvor publikum hurtigt kunne sætte deres øl og klappe med begge hænder af det veloplagte band.
Ørehængernes fest
Mandag aften blev “Alter Echo Album Tour” afsluttet. En tour hvor det fjerde og nyeste studiealbum blev spillet i fuld længde, plus det løse fra de forrige albums og specielt fra deres legendariske debut. Allerede på forhånd vidste man jo at programmet ville være helt upåklageligt.
Dizzy er et band som næsten ikke kan finde ud af ikke at være iørefaldende, og man ved at de er gode live. Både instrumentalpassager og vokalmelodierne har højt udslag på kvalitetOmeteret. Riffs og rytmer er bare så iørefaldende og narrative i sig selv, at man til tider glemmer at Tim skal komme ind bestemte steder i sangene. Dette køres der også meget på, for mange af numrene bliver lavet lidt om med længere instrumentalpassager end på studieindspilningerne. Det fik publikum til at føle en ekstra spænding, som blev besvaret med bifald inde i numrene.
Prog rock
Dizzy er ret progressive i deres spillestil. I et nummer som “California Rain” fra albummet “Alter Echo”, viste de hvor træfsikkert og overbevisende man kunne spille relativt skæve rytmer. Det var en fryd for ørerne. Også de simple rytmer er de ferme til at spille, og der var mange massive grooves i løbet af koncerten som virkelig tog fat i gulvbrædderne.
Kvartet
Under hele “Alter Echo” var der rent faktisk fire i bandet, for albummet kræver lækre klange fra keyboard og Moog, samt andenstemme til Tim’s vokal. Den fjerde musiker var Anders Stig Møller. En stor og vigtig rolle som han klarede rigtig godt.
Rør jer lidt
Det kan godt være at publikum ikke kan så meget når de sidder ned, men det betyder ikke at der ikke kan være lidt bevægelse på scenen. Det er godt at se at bandet virkelig koncentrerer sig om at spille godt, for vi ved at de elsker deres publikum. Men Tim og Martin kunne godt have gået lidt mere rundt på scenen, og der kunne også have været lidt mere kontakt mellem de to og Søren Friis/Anders Møller i bagrunden.
Den knasende og syrede lyd, det lidt statiske sceneshow, samt det siddende publikum, var en smule søvndyssende i længden, i løbet af opførelsen af det fulde “Alter Echo”. Der skulle jo også bygges op fra starten af albummet til det store højdepunkt i slutningen af det lange nummer “Amelia”. Det var til gengæld også et fantastisk højdepunkt.
Encore
Der var masser af klassikere i ekstra-nummer-afdelingen, som mange nok havde ventet på. Blandt andet fik vi “Waterline” der uventet startede ud med et tungt metalagtig riff, som gik over i nummerets startriff som vi kender.
“Love Is a Loser’s Game“ blev opført af Tim med vokal og clean guitar, som klædte nummeret ret godt, for mange er måske lidt trætte af versionen som den var i gamle dage. Men det er i dén grad en melodi der kan tåle forskellige typer udførelse, så det var en god idé med en unplugged version.
“Silverflame” var nok også et nummer som publikum var kommet for at høre. Tim Christensen var så optaget af at sige tak til publikum før de spillede dette sidste nummer, at han lige måtte stoppe de første guitartoner…han havde lige glemt at Møller skulle være med på keyboard. Møller kom ind, og det klassiske nummer kunne afslutte denne intime og slagkraftige rockkoncert.
Vurdering
Dizzy’s musik har den kvalitet, at den er tænkt som live musik når den bliver komponeret. Der er ikke så mange komplicerede mix med smarte lyde på pladerne, og når man skal til koncert med bandet, kan man allerede forestille sig at sangene vil fungere fantastisk live. Det gør de, og det er nok sjældent at bandet skuffer publikum både i musikalitet og i lyd.
I moderne lydanlæg er der efterhånden meget fylde fra få instrumenter på sådan en scene, og Tim’s stemme forsvandt lidt en gang i mellem da den er lidt lys og lidt spinkel i nogle lejer. Dog synes jeg at Tim var dén som var mest energisk i sin spillemåde. De andre var lidt tilbageholdende, men han er jo også hovedpersonen i bandet kan man sige. Jeg tror dog at numrene mandag aften kunne trækkes ekstra op hvis musikerne var mere fysisk til stede på scenen, og havde mere kontakt til hinanden. Det er her magien opstår i live musikken.
Men det var en fed koncert, og det bliver også til 4 skarpe stjerner her fra RockZeit.
Summary
Artist: Dizzy Mizz Lizzy
Sted: Store Vega
Tid: Mandag den 5. juli 2021
Line-up:
Tim Christensen: Vokal og guitar
Martin Nielsen: Bas
Søren Friis: Trommer
Additional:
Anders Stig Møller: Keys og backing vokal
Sætliste:
The Ricochet
In The Blood
Boy Doom
The Middle
California Rain
Amelia – Part 1: Nothing They Do They Do For You
Amelia – Part 2: The Path of Least Existence
Amelia – Part 3: Lights Out
Amelia – Part 4: All Saints Are Sinners
Amelia – Part 5: Alter Echo
Ekstranumre:
I Would If I Could But I Can’t
Brainless
Wishing Well
Love Is a Loser’s Game
Waterline
Silverflame