Svenske Soilwork er et band der sjældent skuffer når de kommer med et udspil, og det gør de heller ikke denne gang. Med det nye “Death Resonance” som udkommer den 19. august, har vi fået et album som er hæklet sammen af nye numre, diverse uudgivne numre og numre som kun har været udgivet i Japan,.
Den er på mange måder lidt uventet eftersom Soilwork for blot et år siden udgav et helt nyt studiealbum. Men i relation til deres aktuelle Europa-turné, giver det mening for at skabe lidt aktualitet. Vi var rimeligt glade for deres seneste “The Ride Majestic“, og ser dem som en form for veludført blanding af melodisk dødsmetal, alternativ og Nu metal, hvilket mange bands tit har svært ved at slippe godt fra.
Soilwork har med ti studiealbum på deres første 20 år, været ret produktive, og det er måske derfor ikke så overraskende at der undervejs er indspillet nogle løse numre, der ikke har fundet vej til udgivelse. På dette ellevte album på deres 21. år, er der en overraskende afbalanceret sound, trods aldersforskel på numrene, og numrene virker ikke desperat sammensat. Faktisk kan man sagtens opleve “Death Resonance” som et sammenhængende gennemtænkt hele.
Lige på og hårdt
Første nummer “Helsinki“ lægger ud med et fedt iørefaldende hard rock/metal riff med en krydret guitarlyd. Der går ikke længe før growl-vokalen træder ind i udtrykket, og der er godt nok knald på! Melodien i vokalen træder godt frem i omkvædet, og i mellemstykket får vi også gode æstetiske vokalklange med clean voice. Det er i høj grad et tempofyldt nummer, og der er god vekslen mellem forskellige vokalklange som ligger solidt placeret oven på det intense akkompagnement. Nummeret er godt skruet sammen, og det er godt sat som første nummer på dette “mixed” album.
Det andet nummer “Death Resonance” starter op med et rytmisk livligt akkompagnement, med lidt lavmælt growl oveni. Der er masser af skift i sangteknikker hos Bjørn “Speed” Strid, og masser forskellige typer rytmer og riffs fra de ferme musikere på strenge, keys og trommer. Et ægte Nu metal-nummer. Det er som om at Soilwork har fokuseret på at lave et nummer der er half n´ half , death metal og rock, og det lykkes sgu. Det er ikke verdens bedste sang, men det er ganske kreativt lavet, og det har en masse godt at byde på. Det er også et nummer man rent faktisk kan synge med på.
Det tiende track, er det 18 år gamle “Sadistic Lullaby”, og det er et nummer man nok ikke skipper hvis man sidder med fjernbetjeningen til CD´en. Startriffet er bare så fedt, at nummeret MÅ høres færdigt, og det kræver heller ikke alverdens tid, kun 2:55. Med den korte varighed får Soilwork godt nok meget med, og det er højintenst fra start til slut. Hvis du ikke kender det i forvejen, så glæd dig. Det er bare totalt effektivt!
Håndværket er sgu i top
Bjørn Strid er eneste mand fra bandets begyndelse, men han er ikke just gået sukkerkold; han sprudler med energi, vrede og benytter sig selvfølgelig af den vante variation i stemmelejer, klang, teknik og kreativitet i melodilinjer. Omvendt falder vi ikke i svime over hans stemmeklang trods, at han er flittig og kreativ. Det er ikke en unik klang, men lyder lige præcis som en hel del andre alternative/Nu metal frontmænd, hvilket selvfølge er en genrekarakteristika, take it or leave it.
Strids og resten af bandets håndværk fungerer dog mildest talt efter hensigten, og eksempelvis “My nerves, Your Everydaytool” er et megafedt power nummer, fede breakdowns, formled melodisk retning og genial dynamisk dosering, lækre ting på alle instrumenter og velbrølt!
Death metal præcision
Som det præcisionsvåben Soilwork er, er det i det hele taget bemærkelsesværdigt så ens det hele virker, trods at “Death Resonance” er et samlesætsalbum. We know, der er tale om remixes og moderniseringer, men dog af sange som er mere end 10 år gamle, ikke mindst “Sadistic Lullaby”, som oprindeligt er fra debutalbummet “Steelbath Suicide”(1998). På en måde er det både et plus og et minus på samme tid; hvilket band kan blande sange fra forskellige epoker uden at der er hørbar udvikling? Ok, lad den ligge, den remixede udgave af mange af numrene er alt i alt en ren lydlig gevinst, og et nummer som “Sovereign”, tilfører en creepy, sælsom, drivende luftig stemning som den oprindelige version ikke har. Og “Killed By Ignition” vælter ud af højttalerne og man lægger bedre mærke til alle de mange fede musikalske riff og motiver rundt om Strids stemme som også har fået mere kant; når han synger “so is it time to let it go? all the pain that you have owned?”, mærker man Hetfields undervurderede vokale arbejde på “Load”. “Killed by Ignition” er det sidste nummer på albummet, og det er en perfekt afslutning på Soilwork-antologien.
“Death Resonance” består af i alt 15 numre, og man kommer ud på en lang rejse i Soilwork-universet hvor man trods en absurd hørbar rødtråd er godt underholdt i mange forskellige metalgenrer.
Et vellykket death-metal-samlesætalbum
Artist: Soilwork
album: Death Resonance
Label: Nuclear Blast
Release: 19/8 2016
Line-up:
Björn “Speed” Strid | vokal
Sylvain Coudret | guitar
David Andersson | guitar
Markus Wibom | bas
Sven Karlsson | keyboard
Dirk Verbeuren | trommer
Tracklist:
1. Helsinki
2. Death Resonance
3. The End Begins Below The Surface
4. My Nerves, Your Everyday Tool
5. These Absent Eyes
6. Resisting The Current
7. When Sound Collides
8. Forever Lost In Vain
9. Sweet Demise
10. Sadistic Lullabye 2010
11. Overclocked (2016 mix)
12. Martyr (2016 mix)
13. Sovereign (2016 mix)
14. Wherever Thorns May Grow (2016 mix)
15. Killed By Ignition (2016 mix)
Skriv et svar